Drshtantakalika

सुखदुःखे समे स्यातां जन्तूनां कर्महेतुके ।
मूर्ध्नि स्थितानां केशानां भवेतां स्नेहछेदने ॥

sukhaduhkhe same syaataam jantuunaam karmahetuke |
muurdhni sthitaanaam keshaanaam bhavetaam snehachedane ||

Glück und Elend gehen gleich verteilt aus der Menschen Tat hervor.
Zu Berge stehenden Haaren stehen Salbung oder Schnitt bevor.