Bhartrhari Arthapaddhati

परिक्षीणः कश्चित्स्पृहयति यवानां प्रसृतये
स पश्चात्सम्पूर्णः कलयति धरणीं तृणसमानम् ।
अतश्चानैकान्त्याद्गुरुलघुतयार्थेषु धनिना
मवस्था वस्तूनि प्रथयति च सङ्कोचयति च ॥

parikshiinah kashcitsprhayati yavaanaam prasrtaye
sa pashcaatsampuurnah kalayati dharaniim trnasamaanam |
atashcaanaikaantyaadgurulaghutayaartheshu dhaninaa
mavasthaa vastuuni prathayati ca sankocayati ca ||

Ein Hungernder verlangt eine Handvoll Gerste.
Sobald er satt ist, schätzt er die Welt gering.
Erst wer Güter mit großem und geringem Wert, da alle so verschieden sind, erwirbt,
wird auch ihren Nutzen, hoch oder gering, erkennen.