Bhartrhari Arthapaddhati

यद्धात्रा निजभालपट्टलिखितं स्तोकं महद्वा धनं
तत्प्राप्नोति मरुस्थलेऽपि नितरां मेरौ ततो नाधिकम् ।
तद्वीरो भव वित्तवत्सु कृपणां वृत्तिं वृथा मा कृथाः
कूपे पश्य पयोनिधावपि घटो गृह्णाति तुल्यं जलम् ॥

yaddhaatraa nijabhaalapattalikhitam stokam mahadvaa dhanam
tatpraapnoti marusthale'pi nitaraam merau tato naadhikam |
tadviiro bhava vittavatsu krpanaam vrttim vrthaa maa krthaah
kuupe pashya payonidhaavapi ghato grhnaati tulyam jalam ||

Das vom Schöpfer auf eines jeden Stirntafel geritzte wenige oder viele Geld
erwirbt einer ob in der Wüstenei oder hoch oben auf dem Meruberge, mehr nicht.
Drum sei ein Mann und friste deine karge Existenz nicht bei den Reichen!
Sieh doch, im Brunnenloch oder im Meer faßt ein Topf immer gleich viel Wasser.