Bhartrhari Daiva

नेता यस्य बृहस्पतिः प्रहरणं वज्रं सुराः सैनिकाः
स्वर्गो दुर्गमनुग्रहः खलु हरेरैरावतो वारणः ।
इत्यैश्वर्यबलान्वितोऽपि बलभिद्भग्नः परैः संगरे
तद्व्यक्तं ननु दैवमेव शरणम् धिग्धिग्वृथा पौरुषम् ॥

netaa yasya brhaspatih praharanam vajram suraah sainikaah
svargo durgamanugrahah khalu harerairaavato vaaranah |
ityaishvaryabalaanvito'pi balabhidbhagnah paraih samgare
tadvyaktam nanu daivameva sharanam dhigdhigvrthaa paurusham ||

Sein Führer war Brhaspati, der Donnerkeil seine Waffe, die Götter seine Truppen.
Der Himmel war seine Festung, Vishnus Segen ihm gewiß, Airavata sein Schlachtelefant.
Selbst mit herrschaftlicher Macht so gewappnet ward der Kolonnenbrecher gebeugt von den Feinden im Kampf.
Wenn göttlicher Wille sich erst so offenbart, ist Heldenmut verdammt noch mal kein Rüstzeug.