Bhartrhari Dhairya

क्वचिद्भूमौशायी क्वचिदपि च पर्यङ्कशयनः
क्वचिच्छाकाहारी क्वचिदपि च शाल्योदनरुचिः ।
क्वचित्कन्थाधारी क्वचिदपि च दिव्याम्बरधरो
मनस्वी कार्यार्थी गणयति न दुःखं न च सुखम् ॥

kvacidbhuumaushaayii kvacidapi ca paryankashayanah
kvacicchaakaahaarii kvacidapi ca shaalyodanarucih |
kvacitkanthaadhaarii kvacidapi ca divyaambaradharo
manasvii karyaarthii ganayati na duhkham na ca sukham ||

Heut ist die Erde sein Lager, morgen ruht er im Luxusbett.
Jetzt sind Blätter sein Mahl, später schlägt er mit Pudding sich voll.
Mal ist er in Lumpen gehüllt, mal trägt er teure Gewänder.
Für einen Menschen mit praktischen Zielen zählt nicht die Not und nicht das Glück.