Samayocita

असितगिरिसमं स्यात् कज्जलं सिन्धुपात्रे
सुरतरुवरशाखा लेखनी पत्रमुर्वी ।
लिखति यदि गृहीत्वा शारदा सर्वकालं
तदपि तव गुणानामीशपारं न याति ॥

asitagirisamam syaat kajjalam sindhupaatre
surataruvarashaakhaa lekhanii patramurvii |
likhati yadi grhiitvaa shaaradaa sarvakaalam
tadapi tava gunaanaamiishapaaram na yaati || 4 ||

Wie der Fels so schwarz sei im überströmenden Faß die Tinte,
die auf breitem Blatte ein wahres Wunderbaumkapitel beschreibt.
Für alle Zeit hat Reife erlangt, der da schreibt,
doch auch er wird das andere Ufer, o Herr, deiner Vorzüge nicht erreichen.