Samayocita

अत्यन्तविमुखे दैवे व्यर्थे यत्ने च पौरुषे ।
मनस्विनो दरिद्रस्य वनादन्यत्कुतः सुखम् ॥

atyantavimukhe daive vyarthe yatne ca paurushe |
manasvino daridrasya vanaadanyatkutah sukham || 37 ||

Wenn die Vorsehung dich dauernd übersieht, wenn Müh und Mannesmut umsonst,
wenn ein vernünftiger Kerl verarmt, wo sonst, wenn nicht im Wald, ist dann das Glück?