Samayocita

अग्निर्देवो द्विजातीनां मुनीनां हृदि दैवतम् ।
प्रतिमास्वल्पबुद्धीनां सर्वत्र समदर्शिनाम् ॥

agnirdevo dvijaatiinaam muniinaam hrdi daivatam |
pratimaasvalpabuddhiinaam sarvatra samadarshinaam || 92 ||

Feuer ist der Brahmanen Gott, die Schweiger tragen Göttliches im Herzen.
Kleingeister haben Bilder, die Unbefangenen sehen ihn überall.

Samayocita

अपुत्रस्य गृहं शून्यं दिशः शून्यास्त्वबान्धवाः ।
मूर्खस्य हृदयं शून्यं सर्वशून्या दरिद्रता ॥

aputrasya grham shuunyam dishah shuunyaastvabaandhavaah |
muurkhasya hrdayam shuunyam sarvashuunyaa daridrataa || 91 ||

Leer ist ohne Sohn das Haus, leer auch das Land ohne Freunde.
Des Toren Herz ist leer, ganz leer, wo die Armut waltet.

Samayocita

अनृतं साहसं माया मूर्खत्वमतिलोभता ।
अशौचत्वं निर्दयत्वं स्त्रीणां दोषाः स्वभावजाः ॥

anrtam saahasam maayaa muurkhatvamatilobhataa |
ashaucatvam nirdayatvam striinaam doshaah svabhaavajaah || 90 ||

Lug, Gewalt, Trug, Blödheit, Gier, Unreinheit, Unnachgiebigkeit sind der Frauen angeborene Fehler.

Samayocita

अकृष्टफलमूलानि वनवासरतिः सदा ।
कुरुतेऽहरहः श्रद्धामृषिर्विप्रः स उच्यते ॥

akrshtaphalamuulaani vanavaasaratih sadaa |
kurute'harahah shraddhaamrshirviprah sa ucyate || 89 ||

Ein Seher, der Freude am Waldleben mit seinen wilden Wurzeln und Früchten hat
und täglich Vertrauen aufbringt, gilt als beseelt.

Samayocita

अर्थाधीताश्च ये वेदास्तथा शूद्रान्नभोजिनः ।
ते द्विजाः किं करिष्यन्ति निर्विषा इव पन्नगाः ॥

arthaadhiitaashca ye vedaastathaa shuudraannabhojinah |
te dvijaah kim karishyanti nirvishaa iva pannagaah || 87 ||

Studiert sind sie und in den Veden belesen, und doch essen sie Shudrafraß.
Was wollen solche Brahmanen, ungiftigen Bauchschleichen gleich, noch bewirken?

Samayocita

अन्तर्गतमलो दुष्टस्तीर्थस्नानशतैरपि ।
न शुद्ध्यति यथा भाण्डं सुराया दाहितं च तत् ॥

antargatamalo dushtastiirthasnaanashatairapi |
na shuddhyati yatha bhaandam suraayaa daahitam ca tat || 88 ||

Einmal eingedrungen macht Sünde einen dreckig und kann auch mit hundert Bädern an heiligen Ufern nicht ausgewaschen werden, wie bei einem Kessel, in dem Schnaps gebrannt

Samayocita

अन्नहीनो दहेद्राष्ट्रं मन्त्रहीनश्च ऋत्विजः ।
यजमानं दानहीनो नास्ति यज्ञसमो रिपुः ॥

annahiino dahed raashtram mantra hiinashca rtvijah |
yajamaanam daana hiino naasti yajnasamo ripuh || 86 ||

Ohne Nahrung verbrennt das Reich und ohne Gebet der Opferpriester.
Opfern ohne zu schenken macht selbst das Opfer zum Feind.

Samayocita

अङ्गुल्या कः कपाटं प्रहरति कुटिलो माधवः किं वसन्तो
नाहं चक्री कुलालो नहि धरणिधरः किं द्विजिह्वः फणीन्द्रः ।
नाहं घोराहिमर्दी किमु विहगपतिर्नो हरिः किं कपीशः
इत्थं राधावचोभिः प्रहसितवदनः पातु वश्चक्रपाणिः ॥

angulyaa kah kapaatam praharati kutilo maadhavah kim vasanto
naaham cakrii kulaalo nahi dharanidharah kim dvijihvah phaniindrah |
naaham ghoraahimardii kimu vihagapatirno harih kim kapiishah
ittham raadhaavacobhih prahasitavadanah paatu vashcakrapaanih || 85 ||

Mit einem Finger stößt die Tür auf Vishnu der Täuscher wie sonst kein Frühling.
Nicht ich, sondern der die Scheibe tragende Töpfer hält die Erde wie sonst kein doppelzüngiger Schlangenfürst.
Nicht ich morde den grimmen Wurm, sondern Garuda, der Vögel Herr, wie sonst kein Affenhäuptling.
So soll denn mit Radhas Sprüchen sein freundlich Antlitz zeigend euch der Diskusträger schützen!

Samayocita

अत्यन्तकोपः कुटिला च वाणी दरिद्रता च स्वजनेषु वैरम् ।
नीचप्रसङ्गः कुलहीनसेवा चिह्नानि देहे नरकस्थितानाम् ॥

atyantakopah kutilaa ca vaanii daridrataa ca svajaneshu vairam |
niicaprasangah kulahiinasevaa cihnaani dehe narakasthitaanaam || 84 ||

Maßlose Wut, verdrehte Sprache, Dürftigkeit, Haß auf die eigenen Leute,
ein Hang zum Niederen, Dienst an Kerlen ohne Herkunft sind die äußeren Kennzeichen von Höllenbewohnern.

Samayocita

अग्निहोत्रं विना वेदा न च दामं विना क्रियाः ।
न भावेन विना सिद्धिस्तस्माद्भावो हि कारणम् ॥

agnihotram vinaa vedaa na ca daamam vinaa kriyaah |
na bhaavena vinaa siddhistasmaadbhaavo hi kaaranam || 83 ||

Ohne Feuerpriester keine Veden, ohne Gabe kein Opferwerk.
Ohne Leidenschaft kein Erfolg, darum ist Liebe der Ursprung.

Samayocita

अजीर्णे भेषजं वारि जीर्णे वारि बलप्रदम् ।
भोजने चामृतं वारि भोजनान्ते विषप्रदम् ॥

ajiirne bheshajam vaari jiirne vaari balapradam |
bhojane caamrtam vaari bhojanaante vishapradam || 82 ||

Bei Verstopfung ist Wasser die Arznei, beim Verdauen verteilt Wasser die Kraft.
Beim Essen ist Wasser Unsterblichkeitstrank, nach dem Essen Giftvertilger.

Samayocita

अधमा धनमिच्छन्ति धनं मानं च मध्यमाः ।
उत्तमा मानमिच्छन्ति मानो हि महतां धनम् ॥

adhamaa dhanamicchanti dhanam maanam ca madhyamaah |
uttamaa maanamicchanti maano hi mahataam dhanam || 81 ||

Die unten wollen Geld, der Durchschnitt will Geld und Ansehen.
Die oben wollen Ansehen, Ansehen ist doch das Geld der Großen.

Samayocita

अध्वा जरा मनुष्याणां वाजिनां बन्धनं जरा ।
अमैथुनं जरा स्त्रीणां वस्त्राणामातपो जरा ॥

adhvaa jaraa manushyaanaam vaajinaam bandhanam jaraa |
amaithunam jaraa striinaam vastraanaamaatapo jaraa || 80 ||

Wege lassen Menschen altern, Rosse machen Zügel lahm.
Frauen welken ohne Liebesakt, Kleider bleichen in der Sonnenglut.

Samayocita

अश्वमेधसहस्राणि सत्यं च तुलया धृतम् ।
अश्वमेधसहस्राद्धि सत्यमेवातिरिच्यते ॥

ashvamedhasahasraani satyam ca tulayaa dhrtam |
ashvamedhasahasraaddhi satyamevaatiricyate || 79 ||

Legte gegen tausend Pferdeopfer man die Wahrheit auf die Waage,
so wöge die Wahrheit schwerer als tausend Pferdeopfer.

Samayocita

अकाण्डपातजातानां गात्राणां यमभेदिनाम् ।
गाढशोकप्रहाराणामचिन्त्यैव महौषधी ॥

akaandapaatajaataanaam gaatraanaam yamabhedinaam |
gaathashokaprahaaraanaamacintyaiva mahaushadhii || 77 ||

Für unangekündigte Fehlgeburt, für abgestorbene oder gebrochenee Beine,
für von beklemmender Not Getriebene ist Vergessen die beste Medizin.

Samayocita

अद्भिर्गात्राणि शुद्ध्यन्ति मनः सत्येन शुद्ध्यति ।
विद्यातपोभ्यां जीवात्मा बुद्धिर्ज्ञानेन शुद्ध्यति ॥

adbhirgaatraani shuddhyanti manah satyena shuddhyati |
vidyaatapobhyaam jiivaatmaa buddhirjnaanena shuddhyati || 76 ||

Mit Wasser wäscht man Füße, die Wahrheit wäscht einem den Kopf.
Die Seel wird mit Fleiß und Bildung, der Vorwitz dir mit Erfahrung geschliffen.

Samayocita

अत एव हि नेच्छन्ति साधवः सत्समागतम् ।
यद्वियोगासिलूनस्य मनसो नास्ति भेषजम् ॥

ata eva hi necchanti saadhavah satsamaagatam |
yadviyogaasiluunasya manaso naasti bheshajam || 75 ||

Eben darum wünschen Edle keinen Umgang mit Guten,
weil bei Verlust desselben gegen den Trennungsschmerz kein Kraut gewachsen ist.

Samayocita

अविचारयतो युक्तिकथनं तुषखण्डवत् ।
नीचेषूपकृतं राजन् वालुकास्विव मुद्रितम् ॥

avicaarayato yuktikathanam tushakhandavat |
niiceshuupakrtam raajan vaalukaasviva mudritam || 74 ||

Die Gründe eines nicht Überlegenden gleichen Bruchteilen von Spreu.
Unter Niederlingen huldvoll Verteiltes, o König, ist wie in Sand geprägt.

Samayocita

अविद्वानपि भूपालो विद्यावृद्धोपसेवया ।
परां श्रियमवाप्नोति जलासन्नतरुर्यथा ॥

avidvaanapi bhuupaalo vidyaavrddhopasevayaa |
paraam shriyamavaapnoti jalaasannataruryathaa || 73 ||

Auch ein ahnungsloser Fürst kann, wenn er in Weisheit Altgewordene einsetzt,
wie ein Baum am Wasser zu schönster Vollendung gelangen.

Samayocita

अर्चकस्य प्रभावेण शिला भवति शङ्करः ।
आभिरूप्याच्च मूर्तीनां देवः सान्निध्यमृच्छति ॥

arcakasya prabhaavena shilaa bhavati shankara |
aabhiruupyaacca muurtiinaam devah saannidhyamrcchati || 72 ||

Durch die Kraft der Preisung wird ein günstiger Shiva zu Stein.
Und weil die Formen so schön getroffen sind, erlangt Gott Gegenwart.

Samayocita

अनुचितकार्यारम्भः स्वजनावरोधो बलीयसी स्पर्धा ।
प्रमदाजनविश्वासो मृत्योर्द्वाराणि चत्वारि ॥

anucitakaaryaarambhah svajanaavarodho baliiyasii spardhaa |
pramadaajanavishvaaso mrtyordvaaraani catvaari || 71 ||

Auf Abenteuer sich einlassen, die eigenen Leute gefangen, sich anlegen mit Stärkeren,
einem Wahnsinnigen vertrauen sind des Todes vier Tore.

Samayocita

अपृष्टोऽपि हितं ब्रूयाद् यस्य नेच्छेत्पराभवम् ।
एष एव सतां धर्मो विपरीतमतोऽन्यथा ॥

aprshto'pi hitam bruuyaad yasya necchetparaabhavam |
esha eva sataam dharmo vipariitamato'nyathaa || 70 ||

Ungefragt Gutes sagen soll wer anderen kein Unheil wünscht.
So ist der Edlen Grundgesetz der falschen Ansicht Gegenteil.

Samayocita

अप्रियस्यापि पथ्यस्य परिणामः सुखावहः ।
वक्ता श्रोता च यत्रास्ति रमन्ते तत्र सम्पदः ॥

apriyasyaapi pathyasya parinaamah sukhaavahah |
vaktaa shrotaa ca yatraasti ramante tatra sampadah || 69 ||

Auch eine Standpauke kann Freude machen, denn
wo ein Sprecher seinen Hörer findet, verweilen Glücksmomente gern.

Samayocita

अप्रियाण्यपि कुर्वाणो यः प्रियः प्रिय एव सः ।
दग्धमन्दिरसारेऽपि कस्य वह्नावनादरः ॥

apriyaanyapi kurvaano yah priyah priya eva sah |
dagdhamandirasaare'pi kasya vahnaavanaadarah || 68 ||

Wer Unliebsames günstig stimmt, wird selbst geliebt.
Wer ginge noch achtlos mit Feuer um, wenn ihm das Haus abbrennen kann?

Samayocita

अत्युच्छ्रिते मन्त्रिणि पार्थिवे च विष्टभ्य पादावुपतिष्ठते श्री ।
सा स्त्रीस्वभावादसहा भरस्य तयोर्द्वयोरेकतरं जहाति ॥

atyucchrite mantrini paarthive ca vishtabhya paadaavupatishthate shrii |
saa striisvabhaavaadasahaa bharasya tayordvayorekataram jahaati || 67 ||

Unter dem zu hoch gestiegenen Minister und dem Fürsten steht Glücksgöttin Shrii auf stämmigen Beinen. Ihrer Frauennatur wegen kann beider Last sie nicht tragen und wirft einen von ihnen ab.

Samayocita

अतथ्यानि च तथ्यानि दर्शयन्त्यतिपेशलाः ।
समे निम्नोन्नतानीव चित्रकर्मविदो जनाः ॥

atathyaani ca tathyaani darshayantyatipeshalaah |
same nimnonnataaniiva citrakarmavido janaah || 66 ||

Wahres und Unwahres deuten sehr gewandt sie und
im Einerlei Tiefes wie Erhabenes, Menschen, die wissen wie man Bilder malt.

Samayocita

अन्तर्दुष्टः क्षमायुक्तः सर्वानर्थकरः किल ।
शकुनिः शकटारश्च दृष्टान्तावन्न भूपतेः ॥

antardushtah kshamaayuktah sarvaanarthakarah kila |
shakunih shakataarashca drshtaantaavanna bhuupateh || 65 ||

Der Verdorbene, der Ungeduldige, der wirklich alles Entwertende
sind so lange schlechte Berater und Geier, wie sie vom König nicht als solche wahrgenommen.

Samayocita

अपराधोऽपि निःशङ्को नियोगी चरसेवकः ।
स स्वामिनमिव ज्ञात्वा चरेच्च निरवग्रहः ॥

aparaadho'pi nihshanko niyogii carasevakah |
sa svaaminamiva jnaatvaa carecca niravagrahah || 64 ||

Auch bei Fehlern nicht bange bestellt der Beamte seinen Späher,
holt Kunde über seinen Dienstherrn ein und kann unbehelligt weitermachen.

Samayocita

अतिव्ययोऽनवेक्षा च तथार्जनमधर्मतः ।
मोषणं दूरसंस्थानं कोशव्यसनमुच्यते ॥

ativyayo'navekshaa ca tathaarjanamadharmatah |
moshanam duurasamsthaanam koshavyasanamucyate || 63 ||

Zu hohe Ausgaben ohne hinzusehen und auch der rechtswidrige Gewinn
heißen Raub, Vernichtung fern gelegener Schätze.