आत्तसज्जधनुषाविषुस्पृशावक्षयाशुगनिषङ्गसङ्गिनौ ।
रक्षणाय मम रामलक्ष्मणावग्रतः पथि सदैव गच्छताम् ॥
aattasajjadhanushaavishusprshaavakshayaashuganishangasanginau |
rakshanaaya mama raamalakshmanaavagratah pathi sadaiva gacchataam || 2 ||
Die Hand am schußbereit gespannten Bogen, einen der endlos vielen Pfeile im Köcher ergriffen
sollen zu meinem Schutze stets Rama und Lakshmana auf allen Wegen vor mir gehen.
No comments:
Post a Comment