निर्धनं पुरुषं वेश्या प्रजाभग्नं नृपं त्यजेत् ।
खगो वीतफलं वृक्षं भुक्त्वा चाभ्यागतो गृहम् ॥ ७७ ॥
nirdhanam purusham veshyaa prajaabhagnam nrpam tyajet |
khago viitaphalam vrksham bhuktvaa caabhyaagato grham || 77 ||
Den armen Mann soll die Hure, den am Volk zerbrochenen König jeder, den beerenlosen Baum der Vogel, das Haus soll der Gast nach dem Essen verlassen.
-->
No comments:
Post a Comment