स्वराज्यं वासयेद्राजा परदेशावगाहनात् ।
अथवा दानमानाभ्यां व्यसितं धनदं हि तत् ॥ ९७ ॥
svaraajyam vaasayedraajaa paradeshaavagaahanaat |
athavaa daanamaanaabhyaam vyasitam dhanadam hi tat || 97 ||
Nachdem er das Ausland bereist hat, soll der König wieder in seinem eigenen Reich leben.
Sonst wären die Ausgaben seiner Schenklaune und Anmaßung wegen verschleudert.