Manu 9.251 - 255 Expansion und Machtanspruch

Die Pflichten des Königs

एवं धर्म्याणि कार्याणि सम्यक्कुर्वन्महीपतिः ।

देशानलब्धांल्लिप्सेत लब्धांश्च परिपालयेत् ॥ ९.२५१ ॥

evam dharmyaani kaaryaani samyakkurvanmahiipatih |

deshaanalabdhaamllipseta labdhaamshca paripaalayet || 9.251 ||

Ein Erdenherr, der seine Rechtsgeschäfte somit ordentlich geregelt hat, soll nicht eroberte Gebiete erobern und absichern, sobald er sie erobert hat.

सम्यङ्निविष्टदेशस्तु कृतदुर्गश्च शास्त्रतः ।

कण्टकोद्धरणे नित्यमातिष्ठेद्यत्नमुत्तमम् ॥ ९.२५२ ॥

samyangnivishtadeshastu krtadurgashca shaastratah |

kantakodharane nityamaatishthedyatnamuttamam || 9.252 ||

Sobald er es richtig besetzt und nach dem Lehrbuch befestigt hat, soll er äußerste Anstrengungen unternehmen, um die Dornen rauszureißen.

रक्षणादार्यवृत्तानां कण्टकानां च शोधनात् ।

नरेन्द्रास्त्रिदिवं यान्ति प्रजापालनतत्पराः ॥ ९.२५३ ॥

rakshanaadaaryavrttaanaam kantakaanaam ca shodhanaat |

narendraastridivam yaanti prajaapaalanatatparaah || 9.253 ||

Nachdem sie die mit edlem Lebenswandel geschützt und die Dornen rausgerissen haben, ziehen Fürsten, deren Höchstes der Schutz ihrer Untertanen ist, in die drei Himmelreiche ein.

अशासंस्तस्करान्यस्तु बलिं गृह्णाति पार्थिवः ।

तस्य प्रक्षुभ्यते राष्ट्रं स्वर्गाच्च परिहीयते ॥ ९.२५४ ॥

ashaasamstaskaraanyastu balim grhnaati paarthivah |

tasya prakshubhyate raashtram svargaacca parihiiyate || 9.254 ||

Ein Fürst, der Diebe nicht bestraft, aber dafür Steuern einzieht:

Dessen Reich wird erschüttert, und der Himmel bleibt ihm verschlossen.

निर्भयं तु भवेद्यस्य राष्ट्रं बाहुबलाश्रितम् ।

तस्य तद्वर्धते नित्यं सिच्यमान इव द्रुमः ॥ ९.२५५ ॥

nirbhayam tu bhavedyasya raashtram baahubalaashritam |

tasya tadvardhate nityam sicyamaana iva drumah || 9.255 ||

Angstfrei aber wird das von seinem starken Arm geschützte Reich

stets weiterwachsen wie ein gut gegossner Baum.