Manu 9.306 - 310 der König schwört auf archaische Götter

प्रविश्य सर्वभूतानि यथा चरति मारुतः ।

तथा चारैः प्रवेष्टव्यं व्रतमेतद्धि मारुतम् ॥ ९.३०६ ॥

pravishya sarvabhuutaani yathaa carati maarutah |

tathaa caaraih praveshtavyam vratametaddhi maarutam || 9.306 ||

So wie der Wind weht und alle Kreaturen durchdringt, soll er mit seinen Spionen

alles durchdringen, denn das ist sein auf den Wind geleisteter Eid.

यथा यमः प्रियद्वेष्यौ प्राप्ते काले नियच्छति ।

तथा राज्ञा नियन्तव्याः प्रजास्तद्धि यमव्रतम् ॥ ९.३०७ ॥

yathaa yamah priyadveshyau praapte kaale niyacchati |

tathaa raajnaa niyantavyaah prajaastaddhi yamavratam || 9.307 ||

So wie Yama Freund und Feind, wenn die Zeit gekommen ist, sich unterwirft, sollen die Untertanen vom König unterworfen sein, denn das ist sein auf den Tod geleisteter Eid.

वरुणेन यथा पाशैर्बद्ध एवाभिदृश्यते ।

तथा पापान्निगृह्णीयाद्व्रतमेतद्धि वारुणम् ॥ ९.३०८ ॥

varunena yathaa paashairbaddha evaabhidrshyate |

tathaa paapaannigrhniiyaadvratametaddhi vaarunam || 9.308 ||

So wie ein von Varuna in Fesseln Gelegter erst sichtbar wird,

soll er die Verbrecher niederhalten, denn das ist sein auf Varuna geleisteter Eid.

परिपूर्णं यथा चन्द्रं दृष्ट्वा हृष्यन्ति मानवाः ।

तथा प्रकृतयो यस्मिन्स चान्द्रव्रतिको नृपः ॥ ९.३०९ ॥

paripuurnam yathaa candram drshtvaa hrshyanti maanavaah |

tathaa prakrtayo yasminsa caandravratiko nrpah || 9.309 ||

Wie die Menschen beim Anblick des vollen Mondes frohlocken, so sollen die Untertanen es bei ihm, denn er ist der König, der seinen Eid auf den Mond geleistet hat.

प्रतापयुक्तस्तेजस्वी नित्यं स्यात्पापकर्मसु ।

दुष्टसामन्तहिंस्रश्च तदाग्नेयं व्रतं स्मृतम् ॥ ९.३१० ॥

prataapayuktastejasvii nityam syaatpaapakarmasu |

dushtasaamantahimsrashca tadaagneyam vratam smrtam || 9.310 ||

Voll glühend heißer Strahlkraft gegen die Übeltäter sei er und heimtückischen Vasallen der Peiniger, denn das ist bekanntlich sein auf das Feuer geleisteter Eid.