Manu 11, 47 - 50: die Gebrechen entsprechen den Verfehlungen

प्रायश्चित्तीयतां प्राप्य दैवात्पूर्वकृतेन वा ।

न संसर्गं व्रजेत्सद्भिः प्रायश्चित्ते ऽकृते द्विजः ॥ ४७ ॥

praayashcittiiyataam praapya daivaatpuurvakrtena vaa |

na samsargam vrajetsadbhih praayashcitte *krte dvijah || 47 ||

Kommt ein Zweimalgeborener seiner Bestimmung oder früherer Taten wegen für Sühnehandlungen in Betracht, so darf er, bis die Sühne vollzogen ist, nicht mit guten Menschen verkehren.

इह दुश्चरितैः केचित्केचित्पूर्वकृतैस्तथा ।

प्राप्नुवन्ति दुरात्मानो नरा रूपविपर्ययम् ॥ ४८ ॥

iha dushcaritaih kecitkecitpuurvakrtaistathaa |

praapnuvanti duraatmaano naraa ruupaviparyayam || 48 ||

Schlechte Menschen ziehen sich leibliche Gebrechen zu, die einen für das,

was sie hier, die anderen, für das, was sie im letzten Leben verbrochen haben:

सुवर्णचौरः कौनख्यं सुरापः श्यावदन्तताम् ।

ब्रह्महा क्षयरोगित्वं दौश्चर्म्यं गुरुतल्पगः ॥ ४९ ॥

suvarnacaurah kaunakhyam suraapah shyaavadantataam |

brahmahaa kshayarogitvam daushcarmyam gurutalpagah || 49 ||

Golddiebe holen sich Nagelpilz, Schnapstrinker die Zahnfäule, ein Brahmanenmörder kriegt die Schwindsucht, und Vorhautentzündung, wer des Lehrers Bett besteigt.

पिशुनः पूतिनासत्वं सूचकः पूतिवक्त्रताम् ।

धान्यचौरो ऽङ्गहीनत्वमातिरैक्यं तु मिश्रकः ॥ ५० ॥

pishunah puutinaasatvam suucakah puutivaktrataam |

dhaanyacauro *ngahiinatvamaatiraikyam tu mishrakah || 50 ||

der Verleumder kriegt eine Stinknase, der Spitzel faulen Atem.

Getreidedieben fehlt ein Glied, Panschern wächst eines zu viel.