Manu 11. 51 - 54: kein ungesühnter Tatenrest

अन्नहर्तामयावित्वं मौक्यं वागपहारकः ।

वस्त्रापहारकः श्वैत्र्यं पङ्गुतामश्वहारकः ॥ ५१ ॥

annahartaamayaavitvam maukyam vaagapahaarakah |

vastraapahaarakah shvaitryam pangutaamashvahaarakah || 51 ||

wer Essen wegnimmt, holt sich Verdauungsstörungen, wer Worte stiehlt, verstummt, wer Kleidung stiehlt, wird weißhäutig, der Pferdedieb erlahmt,

दीपहर्ता भवेदन्धः काणो निर्वापको भवेत् ।

हिंसया व्याधिभूयस्त्वमरोगित्वमहिंसया ॥ ५२ ॥

diipahartaa bhavedandhah kaano nirvaapako bhavet |

himsayaa vyaadhibhuuyastvamarogitvamahimsayaa || 52 ||

der Lampendieb erblindet, einäugig wird, wer Lampen löscht,

wer Gewalt anwendet, wird öfter krank. Gesund bleibt, wer frei ist von Gewalt.

एवं कर्माविशेषेण जायन्ते सद्विगर्हिताः ।

जडमूकान्धबधिरा विकृताकृतयस्तथा ॥ ५३ ॥

evam karmaavisheshena jaayante sadvigarhitaah |

jadamuukaandhabadhiraa vikrtaakrtayastathaa || 53 ||

So werden auch eines Tatenrestes wegen von guten Menschen verachtete

Dumme, Stumme, Blinde, Taube und Krüppel geboren.

चरितव्यमतो नित्यं प्रायश्चित्तं विशुद्धये ।

निन्द्यैर्हि लक्षणैर्युक्ता जायन्ते ऽनिष्कृतैनसः ॥ ५४ ॥

caritavyamato nityam praayashcittam vishuddhaye |

nindyairhi lakshanairyuktaa jaayante *nishkrtainasah || 54 ||

Der Reinigung wegen sind stets Sühnehandlungen zu vollziehen, denn solche mit ungesühnten Taten werden mit abstoßenden Merkmalen geboren.