Manu 11.27 - 30: Götter und Maharishis kennen die Angst

इष्टिं वैश्वानरीं नित्यं निर्वपेदब्दपर्यये ।

क्ळुप्तानां पशुसोमानां निष्कृत्यर्थमसंभवे ॥ २७ ॥

ishtim vaishvaanariim nityam nirvapedabdaparyaye |

klptaanaam pashusomaanaam nishkrtyarthamasambhave || 27 ||

Als Wiedergutmachung für nichtvollzogene aber fällige Tier- und Somaopfer

soll er immer zum Jahreswechsel Butter und Früchte in den Mondlauf opfern.

आपत्कल्पेन यो धर्मं कुरुते ऽनापदि द्विजः ।

स नाप्नोति फलं तस्य परत्रेति विचारितम् ॥ २८ ॥

aapatkalpena yo dharmam kurute *naapadi dvijah |

sa naapnoti phalam tasya paratreti vicaaritam || 28 ||

Befolgt ein Zweimalgeborener, ohne in Not zu sein, die für Notzeiten geltenden Gesetze, so erntet er im Jenseits den Lohn dafür nicht. Das ist so festgelegt.

विश्वैश्च देवैः साध्यैश्च ब्राह्मणैश्च महर्षिभिः ।

आपत्सु मरणाद्भीतैर्विधेः प्रतिनिधिः कृतः ॥ २९ ॥

vishvaishca devaih saadhyaishca braahmanaishca maharshibhih |

aapatsu maranaadbhiitairvidheh pratinidhih krtah || 29 ||

Die Götter in Allem, die gnädig zu stimmenden Sadhyas, die brahmanischen Großen Seher haben aus Angst in Notzeiten zu sterben, eine Ersatzregel für diesen Grundsatz geschaffen.

प्रभुः प्रथमकल्पस्य यो ऽनुकल्पेन वर्तते ।

न सांपरायिकं तस्य दुर्मतेर्विद्यते फलम् ॥ ३० ॥

prabhuh prathamakalpasya yo *nukalpena vartate |

na saamparaayikam tasya durmatervidyate phalam || 30 ||

Wer nach der obersten Regel zu leben fähig ist und doch nur nach der zweitrangigen lebt, so ein Niederträchtiger sieht dafür nicht den Lohn, wenn er tot ist.