Manu 11.43 - 46: weise ist, wer Gehörtes vor sich sieht

तेषां सततमज्ञानां वृषलाग्न्युपसेविनाम् ।

पदा मस्तकमाक्रम्य दाता दुर्गाणि संतरेत् ॥ ४३ ॥

teshaam satatamajnaanaam vrshalaagnyupasevinaam |

padaa mastakamaakramya daataa durgaani samtaret || 43 ||

Über Hindernisse hinweg steigt ein Geber, der seinen Fuß auf die Köpfe derer setzt, die noch immer so dumm sind, dass sie Feueropfer für Niederlinge abhalten.

अकुर्वन्विहितं कर्म निन्दितं च समाचरन् ।

प्रसक्तश्चेन्द्रियार्थेषु प्रायश्चित्तीयते नरः ॥ ४४ ॥

akurvanvihitam karma ninditam ca samaacaran |

prasaktashcendriyaartheshu praayashcittiiyate narah || 44 ||

Sühnen soll der Mann, der vorgeschriebene Handlungen nicht vollzieht

und verbotene begeht, weil er gerade Sinnenfreuden nachhängt.

अकामतः कृते पापे प्रायश्चित्तं विदुर्बुधाः ।

कामकारकृते ऽप्याहुरेके श्रुतिनिदर्शनात् ॥ ४५ ॥

akaamatah krte paape praayashcittam vidurbudhaah |

kaamakaarakrte *pyaahureke shrutinidarshanaat || 45 ||

Die Weisen kennen Sühne für ungewollt begangene Freveltat.

Auch für gewollt begangene, sagen andere nach ihrer Ansicht der gehörten Texte.

अकामतः कृतं पापं वेदाभ्यासेन शुध्यति ।

कामतस्तु कृतं मोहात्प्रायश्चित्तैः पृथग्विधैः ॥ ४६ ॥

akaamatah krtam paapam vedaabhyaasena shudhyati |

kaamatastu krtam mohaatpraayashcittaih prthagvidhaih || 46 ||

Nicht vorsätzlich begangene Missetat wird mit Vedastudium weggewischt.

Aus Verblendung vorsätzlich Begangenes aber mit Sühnehandlungen mancher Art.