Manu 11, 196 - 199: Hungerkur für Zauberei

उपवासकृशं तं तु गोव्रजात्पुनरागतम् ।

प्रणतं परिपृच्छेयुः साम्यं सौम्येच्छसीति किम् ॥ १९६ ॥

upavaasakrsham tam tu govrajaatpunaraagatam |

pranatam pariprccheyuh saamyam saumyecchasiiti kim || 196 ||

Den vom Fasten nach der Kuhstallbuße ausgemergelt vor sie Hintretenden, sich vor ihnen Neigenden sollen sie fragen: „Willst, o Trefflicher, du wieder Unsergleichen sein?“

सत्यमुक्त्वा तु विप्रेषु विकिरेद्यवसं गवाम् ।

गोभिः प्रवर्तिते तीर्थे कुर्युस्तस्य परिग्रहम् ॥ १९७ ॥

satyamuktvaa tu vipreshu vikiredyavasam gavaam |

gobhih pravartite tiirthe kuryustasya parigraham || 197 ||

Darauf sagt er den Brahmanen, dass es so sei. Er breitet Gras vor den Kühen aus,

und wenn die einen heiligen Kreis ausfressen, sollen jene ihn wiederaufnehmen.

व्रात्यानां याजनं कृत्वा परेषामन्त्यकर्म च ।

अभिचारमहीनं च त्रिभिः कृच्छ्रैर्विशुध्यति ॥ १९८ ॥

vraatyaanaam yaajanam krtvaa pareshaamantyakarma ca |

abhicaaramahiinam ca tribhih krcchrairvishudhyati || 198 ||

Wer für Vagabunden Opfer oder vor Fremden Totenrituale ausrichtet, wer schwarze Magie oder tagelange Opfer betreibt, soll mit drei harten Fastenbußen sühnen.

शरणागतं परित्यज्य वेदं विप्लाव्य च द्विजः ।

संवत्सरं यवाहारस्तत्पापमपसेधति ॥ १९९ ॥

sharanaagatam parityajya vedam viplaavya ca dvijah |

samvatsaram yavaahaarastatpaapamapasedhati || 199 ||

Ein Arier, der einen Schutzbefohlenen im Stich lassend den Veda verrät,

soll ein Jahr lang von Gerste leben. So wird er die Schuld wieder los.