Manu 11.144 - 147: Sühne für Entschuldbares

अन्नाद्यजानां सत्त्वानां रसजानां च सर्वशः ।

फलपुष्पोद्भवानां च घृतप्राशो विशोधनम् ॥ १४४ ॥

annaadyajaanaam sattvaanaam rasajaanaam ca sarvashah |

phalapushpodbhavaanaam ca ghrtapraasho vishodhanam || 144 ||

Wenn er irgendwelche Lebewesen, die in der Nahrung, in Gewürzen, in Früchten oder Blüten entstanden sind, mitisst, sühnt er mit dem Verzehr von Butterschmalz.

कृष्टजानामोषधीनां जातानां च स्वयं वने ।

वृथालम्भे ऽनुगच्छेद्गां दिनमेकं पयोव्रतः ॥ १४५ ॥

krshtajaanaamoshadhiinaam jaataanaam ca svayam vane |

vrthaalambhe *nugacchedgaam dinamekam payovratah || 145 ||

Wenn er auf dem Acker oder von selbst im Wald gewachsene Pflanzen

unnötigerweise abreißt, soll er einen Tag lang Kühe hütend nur von Milch leben.

एतैर्व्रतैरपोह्यं स्यादेनो हिंसासमुद्भवम् ।

ज्ञानाज्ञानकृतं कृत्स्नं शृणुतानाद्यभक्षणे ॥ १४६ ॥

etairvratairapohyam syaadeno himsaasamudbhavam |

jnaanaajnaanakrtam krtsnam shrnutaanaadyabhakshane || 146 ||

Mit diesen Bußübungen wird aus bewußter oder unbewußter Verletzung rührende Schuld beseitigt. Hört nun, was es für den Verzehr von Verbotenem gibt.

अज्ञानाद्वारुणीं पीत्वा संस्कारेणेव शुध्यति ।

मतिपूर्वमनिर्देश्यं प्राणान्तिकमिति स्थितिः  ॥ १४७ ॥

ajnaanaadvaaruniim piitvaa samskaareneva shudhyati |

matipuurvamanirdeshyam praanaantikamiti sthitih  || 147 ||

 Wer unwissentlich Varuni-Schnaps getrunken hat, wird mit einer neuen Weihe wieder rein. Bei Vorsatz ist auch nichts Lebensbeendendes vorgesehen. So die feste Regel.