Manu 12,8 - 11: Tatvergeltung gleich und über Generationen

मानसं मनसैवायमुपभुङ्क्ते शुभाशुभम् ।

वाचा वाचा कृतं कर्म कायेनैव च कायिकम् ॥ ८ ॥

maanasam manasaivaayamupabhunkte shubhaashubham |

vaacaa vaacaa krtam karma kaayenaiva ca kaayikam || 8 ||

Eine gute oder böse geistige Handlung bekommt man nur im Geist zurück,

eine mündliche Handlung in der Sprache und eine körperliche im Körper.

शरीरजैः कर्मदोषैर्याति स्थावरतां नरः ।

वाचिकैः पक्षिमृगतां मानसैरन्त्यजातिताम् ॥ ९ ॥

shariirajaih karmadoshairyaati sthaavarataam narah |

vaacikaih pakshimrgataam maanasairantyajaatitaam || 9 ||

Seines körperlichen Fehlverhaltens wegen geht der Mensch in einen unbeweglichen Zustand über, sprachlichen Vergehens wegen wird er zum Vogel oder Wildgetier, gedanklicher Vergehen wegen wird er in einer niedrigen Kaste geboren.

वाग्दण्डो ऽथ मनोदण्डः कायदण्डस्तथैव च ।

यस्यैते निहिता बुद्धौ त्रिदण्डीति स उच्यते ॥ १० ॥

vaagdando *tha manodandah kaayadandastathaiva ca |

yasyaite nihitaa buddhau tridandiiti sa ucyate || 10 ||

Der Stimmstock, der Gedankenstock und der Körperstock:

In wessen Geist die abgelegt sind, der heißt „Dreistockhalter“.

त्रिदण्डमेतन्निक्षिप्य सर्वभूतेषु मानवः ।

कामक्रोधौ तु संयम्य ततः सिद्धिं निगच्छति ॥ ११ ॥

tridandametannikshipya sarvabhuuteshu maanavah |

kaamakrodhau tu samyamya tatah siddhim nigacchati || 11 ||

Ein Mensch, der die dreifache Kontrolle auf alle Wesen anwendend

Lust und Wut beherrscht, gelangt so zur Vollendung.