Manu 12, 103 - 106: Der Ritterschlag für die Praktiker

अज्ञेभ्यो ग्रन्थिनः श्रेष्ठा ग्रन्थिभ्यो धारिणो वराः ।

धारिभ्यो ज्ञानिनः श्रेष्ठा ज्ञानिभ्यो व्यवसायिनः ॥ १०३ ॥

ajnebhyo granthinah shreshthaa granthibhyo dhaarino varaah |

dhaaribhyo jnaaninah shreshthaa jnaanibhyo vyavasaayinah || 103 ||

Besser als Ungebildete sind Buchbesitzer. Besser als Buchbesitzer sind die Bewahrer. Besser als die Bewahrer sind die Versteher. Besser als die Versteher sind die Unternehmerischen.

तपो विद्या च विप्रस्य निःश्रेयसकरं परम् ।

तपसा कल्मषं हन्ति विद्ययामृतमश्नुते ॥ १०४ ॥

tapo vidyaa ca viprasya nihshreyasakaram param |

tapasaa kalmasham hanti vidyayaamrtamashnute || 104 ||

Entsagung und Bildung sind des Brahmanen bester Weg zur Seeligkeit.

Mit Entsagung schlägt er seine Schuld, mit Bildung kostet er Unsterblichkeit.

प्रत्यक्षं चानुमानं च शास्त्रं च विविधागमम् ।

त्रयं सुविदितं कार्यं धर्मशुद्धिमभीप्सता ॥ १०५ ॥

pratyaksham caanumaanam ca shaastram ca vividhaagamam |

trayam suviditam kaaryam dharmashuddhimabhiipsataa || 105 ||

Wahrnehmung, Schlussfolgern und die Lehre in verschiedenen Traditionen:

Diese Drei müssen jene gut kennen, die das reine Gesetz wünschen.

आर्षं धर्मोपदेशं च वेदशास्त्राविरोधिना ।

यस्तर्केणानुसंधत्ते स धर्मं वेद नेतरः ॥ १०६ ॥

aarsham dharmopadesham ca vedashaastraavirodhinaa |

yastarkenaanusamdhatte sa dharmam veda netarah || 106 ||

Wer die Rechtslehren der Seher, ohne die Vedalehre zu bekritteln

 mit Scharfsinn untersucht: Der, und kein anderer kennt das Gesetz.