Manu 12, 107 - 110: Die ungeschriebenen Gesetze

नैःश्रेयसमिदं कर्म यथोदितमशेषितः ।

मानवस्यास्य शास्त्रस्य रहस्यमुपदिश्यते ॥ १०७ ॥

naihshreyasamidam karma yathoditamasheshitah |

maanavasyaasya shaastrasya rahasyamupadishyate || 107 ||

Die zur höchsten Seligkeit führende Tatvergeltung ist restlos benannt.

Jetzt soll das Geheimnis der Lehre Manus aufgedeckt werden.

अनाम्नातेषु धर्मेषु कथं स्यादिति चेद्भवेत् ।

यं शिष्टा ब्राह्मणा ब्रूयुः स धर्मः स्यादशङ्कितः ॥ १०८ ॥

anaamnaateshu dharmeshu katham syaaditi cedbhavet |

yam shishtaa braahmanaa bruuyuh sa dharmah syaadashankitah || 108 ||

Wenn jemand fragt: „Was ist mit den ungeschriebenen Gesetzen?“

Was gelehrte Brahmanen sagen, das ist als Gesetz nicht anzuzweifeln.

धर्मेणाधिगतो यैस्तु वेदः सपरिबृंहणः ।

ते शिष्टा ब्राह्मणाः ज्ञेयाः श्रुतिप्रत्यक्षहेतवः ॥ १०९ ॥

dharmenaadhigato yaistu vedah saparibrmhanah |

te shishtaa braahmanaah jneyaah shrutipratyakshahetavah || 109 ||

Die nach dem Gesetz den Veda samt Anhängen verstanden haben, sind die gelehrten Brahmanen, denn ihre Beweise stammen aus den Schriften und der Anschauung.

दशावरा वा परिषद्यं धर्मं परिकल्पयेत् ।

त्र्यवरा वापि वृत्तस्था तं धर्मं न विचारयेत् ॥ ११० ॥

dashaavaraa vaa parishadyam dharmam parikalpayet |

tryavaraa vaapi vrttasthaa tam dharmam na vicaarayet || 110 ||

Was eine Versammlung von mindestens Zehn, oder mindestens Drei, die fest im Berufsleben stehen, zum Gesetz erklären: Das Gesetz soll keiner anzweifeln.