Manu 12, 111 - 114: Entscheidung zwischen konkurrierenden Gesetzen

त्रैविद्यो हेतुकस्तर्की नैरुक्तो धर्मपाठकः ।

त्रयश्चाश्रमिणः पूर्वे परिषत्स्याद्दशावरा ॥ १११ ॥

traividyo hetukastarkii nairukto dharmapaathakah |

trayashcaashraminah puurve parishatsyaaddashaavaraa || 111 ||

Ein Dreivedenkenner, ein Logiker, ein Deuter, ein Etymologe, ein Gesetzlehrer und solche aus den drei ersten Lebensphasen sei die Versammlung aus mindestens Zehn.

ऋग्वेदविद्यजुर्विच्च सामवेदविदेव च ।

त्र्यवरा परिषज्ज्ञेया धर्मसंशयनिर्णये ॥ ११२ ॥

rgvedavidyajurvicca saamavedavideva ca |

tryavaraa parishajjneyaa dharmasamshayanirnaye || 112 ||

Ein Kenner des Rigveda, des Yajurveda und des Samaveda sind bekanntlich die Versammlung aus mindestens Drei, um juristische Zweifel zu klären.

एको ऽपि वेदविद्धर्मं यं व्यवस्येद्द्विजोत्तमः ।

स विज्ञेयः परो धर्मो नाज्ञानामुदितो ऽयुतैः ॥ ११३ ॥

eko *pi vedaviddharmam yam vyavasyeddvijottamah |

sa vijneyah paro dharmo naajnaanaamudito *yutaih || 113 ||

Selbst was ein einziger vedakundiger Brahmane zum Gesetz erklärt, ist als oberstes Gesetz anzuerkennen und nicht, was Tausende von Ignoranten sagen.

अव्रतानाममन्त्राणां जातिमात्रोपजीविनाम् ।

सहस्रशः समेतानां परिषत्त्वं न विद्यते ॥ ११४ ॥

avrataanaamamantraanaam jaatimaatropajiivinaam |

sahasrashah sametaanaam parishattvam na vidyate || 114 ||

Selbst wenn Pflichtvergessene, Nichtweihende, nur von ihrer Kaste Profitierende zu Tausenden zusammentreten, wird ihr Versammlungscharakter nicht anerkannt.