Manu 12, 36 - 39: Zuordnung und Wiedergeburten

येनास्मिन्कर्मणा लोके ख्यातिमिच्छति पुष्कलाम् ।

न च शोचत्यसंपत्तौ तद्विज्ञेयं तु राजसम् ॥ ३६ ॥

yenaasminkarmanaa loke khyaatimicchati pushkalaam |

na ca shocatyasampattau tadvijneyam tu raajasam || 36 ||

Wenn einer mit seinen Taten in dieser Welt, des Mißerfolgs nicht achtend,

tosenden Beifall erheischt, macht das die Leidenschaft deutlich.

यत्सर्वेणेच्छति ज्ञातुं यन्न लज्जति चाचरन् ।

येन तुष्यति चास्यात्मा तत्सत्त्वगुणलक्षणम् ॥ ३७ ॥

yatsarvenecchati jnaatum yanna lajjati caacaran |

yena tushyati caasyaatmaa tatsattvagunalakshanam || 37 ||

Wenn einer etwas ganz erkennen will, es praktizierend sich nicht schämt,

weil so von Herzen froh er wird, verdeutlicht das die Eigenschaft der Güte.

तमसो लक्षणं कामो रजसस्त्वर्थ उच्यते ।

सत्त्वस्य लक्षणं धर्मः श्रेष्ट्यमेषां यथोत्तरम् ॥ ३८ ॥

tamaso lakshanam kaamo rajasastvartha ucyate |

sattvasya lakshanam dharmah shreshtyameshaam yathottaram || 38 ||

Lust, so heißt es, deute auf Dunkelheit, Reichtum auf Leidenschaft und Gesetzlichkeit auf Güte, wobei das jeweils Folgende besser als das Vorige ist.

येन यांस्तु गुणेनैषां संसारान्प्रतिपद्यते

तान्समासेन वक्ष्यामि सर्वस्यास्य यथाक्रमम् ॥ ३९ ॥

yena yaamstu gunenaishaam samsaaraanpratipadyate

taansamaasena vakshyaami sarvasyaasya yathaakramam || 39 ||

Mit welchen dieser Eigenschaften nun ein jeder in welche Wiedergeburt gerät,

will ich nun der Reihe nach zusammenhängend erläutern.