Vairagya 31- 33: Die Halbwertzeit der Freuden

॥ भोगास्थैर्यवर्णनम् ॥

|| bhogaasthairyavarnanam ||

Über die Halbwertzeit der Freuden

भोगे रोगभयं कुले च्युतिभयं वित्ते नृपालाद्भयं

माने दैन्यभयं बले रिपुभयं रूपे जराया भयम् ।

शास्त्रे वादिभयं गुणे खलभयं काये कृतान्ताद्भयं

सर्वं वस्तु भयान्वितं भुवि नृणां वैराग्यमेवाभयम् ॥ ३१ ॥

bhoge rogabhayam kule cyutibhayam vitte nrpaalaadbhayam

maane dainyabhayam bale ripubhayam ruupe jaraayaa bhayam |

shaastre vaadibhayam gune khalabhayam kaaye krtaantaadbhayam

sarvam vastu bhayaanvitam bhuvi nrnaam vairaagyamevaabhayam || 31 ||

In jeder Freud liegt die Angst vorm Leid, in der Familie die Angst vor Verlust, im Reichtum die Angst vor der Steueraufsicht, in der Selbstachtung die Angst vor Blamage, in der Stärke die Angst vor dem Feind, in der Schönheit die Angst vor dem Alter, in der Gelehrsamkeit die Angst vor dem besseren Redner, in der Qualität die Angst vor Konkurrenten, im Körper die Angst vor dem Absterben – alles Wertvolle in der Menschen Welt trägt die Angst in sich. Entsagung allein ist Furchtlosigkeit.

आक्रान्तं मरणेन जन्म जरसा चात्युज्ज्वलं यौवनं

संतोषो धनलिप्सया शमसुखं प्रौढाङ्गनाविभ्रमैः ।

लोकैर्मत्सरभिर्गुणा वनभुवो व्यालैर्नृपा दुर्जनै

रस्थैर्येन विभूतयोऽप्युपहता ग्रस्तं न किं केन वा ॥ ३२ ॥

aakraantam maranena janma jarasaa caatyujjvalam yauvanam

samtosho dhanalipsayaa shamasukham praudhaanganaavibhramaih |

lokairmatsaribhirgunaa vanabhuvo vyaalairnrpaa durjanai

rasthairyena vibhuutayo’pyupahataa grastam na kim kena vaa || 32 ||

Geburt und Leben werden vom Sterben überrannt, liebliche Jugend vom Altern,

Zufriedenheit von der Gier nach Geld, Ruhemomente von diesen unverschämt anmutigen Frauen, Tugenden von heiteren Verführern, die Waldexistenz von wilden Tieren, Könige von Schurken, entrissene Reichtümer von der Vergänglichkeit – oder was würde davon nicht erfasst?

आधिव्याधिशतैर्जनस्य विविधैरारोग्यमुन्मूल्यते

लक्ष्मीर्यत्र पतन्ति तत्र विवृतद्वारा इव व्यापदः ।

जातं जातमवश्यमाशु विवशं मृत्युः करोत्यात्मसा

त्तत्किं तेन निरङ्कुशेन विधिना यन्निर्मितं सुस्थिरम् ॥ ३३ ॥

aadhivyaadhishatairjanasya vividhairaarogyamunmuulyate

lakshmiiryatra patanti tatra vivrtadvaaraa iva vyaapadah |

jaatam jaatamavashyamaashu vivasham mrtyuh karotyaatmasaa

ttatkim tena nirankushena vidhinaa yannirmitam susthiram || 33 ||

Hundert Sorgen und zahllose Gebrechen untergraben des Menschen Gesundheit.

Wo Geld abfällt, werden dem Ungemach Tür und Tor geöffnet.

In jedem Wesen, das geboren wird, ist mit Sicherheit der Tod schon da und nimmt es bald wieder mit. Hätte festen Bestand, was eine unkontrollierbare Vorsehung schuf?