Mahabharata Striparvan

प्रज्ञया मानसं दुःखं हन्याच्छारीरमौषधैः ।
एतद्विज्ञानसामर्थ्यं न बालैः समतामियात् ॥

prajnayaa maanasam duhkham hanyaacchaariiramaushadhaih |
etadvijnaanasaamarthyam na baalaih samataamiyaat ||

Geistige Not will mit Einsicht wie die des Leibes mit Arznei besiegt sein.
Von solcher Kraft ist die Vernunft, daß sie von Kindern nicht vertragen wird.