Subhashitasudhanidhi

प्राज्ञोऽपि जल्पतां पुंसां श्रुत्वा वाचः शुभाशुभाः ।
गुणवद्वाक्यमादत्ते हंसः क्षीरमिवाम्भसः ॥

praanjo'pi jalpataam pumsaam shrutvaa vaacah shubhaashubhaah |
gunavadvaakyamaadatte hansah kshiiramivaambhasah ||

Der Kluge hat sich den mehr oder weniger schönen Tratsch der Schwätzer angehört.
Das Gehaltvolle entnehme er wie der Schwan seine Nährstoffe dem Wasser.