Samayocita

अम्बा कुप्यति तात मूर्ध्नि निहता गङ्गेयमुत्सृज्यताम्
विद्वन् षण्मुख कागतिस्त्वह भवेत्तस्याः स्थिरायाश्चिरम् ।
कोपारोपकरालशेषवदनैः प्रत्युत्तरं दत्तवान्
अम्भोधिर्जलधिः पयोधिरुदधिर्वारां निधिर्वारिधिः ॥

ambaa kupyati taata muurdhni nihataa gangeyamutsrjyataam
vidvan shanmukha kaagatistvaha bhavettasyaah sthiraayaashciram |
kopaaropakaraalasheshavadanaih pratyuttaram dattavaan
ambhodhirjaladhih payodhirudadhirvaaraam nidhirvaaridhih || 55 ||

Mutter zürnt, mein Lieber, dieser Ganga, die, kaum entsprungen, schon auf ein Haupt geprallt.
Kluger Karttikeya, der Antwort gab aus zorngeladenen, weit aufgerissenen Schlangenmäulern, was für einen Weg hat diese Standhafte noch vor sich? Sie wird zum Bach, zum Fluß, schwillt an zum Strom und mündet ein ins Weltenmeer.