Mugdhopadesha

श्वैत्यं कल्पय कज्जले कपिकुलेष्वारोपयाचापलं
कोदण्डे जनयार्जवं विरचय ग्राव्णां गणे मार्दवम् ।
निम्बे साधय माधुरीं सुरभितामादौ रसोने कुरु
प्रेमाणं गणिकाजनेऽपि चतुरः पश्चात् सखे द्रक्ष्यसि ॥

shvaityam kalpaya kajjale kapikuleshvaaropayaacaapalam
kodande janayaarjavam viracaya graavnaam gane maardavam |
nimbe saadhaya maadhuriim surabhitaamadau rasone kuru
premaanam ganikaajane'pi caturah pashcaat sakhe drakshyasi ||

Mach den Kajalstift weiß, bring Ruhe in die Affenhorden,
bieg den Bogen gerade, mach den Steinhaufen da weich,
verleih den Nimblättern Süße und dem Knoblauch Wohlgeruch,
bring dem Hurenvolk Liebe bei, bis du schlauer geworden bist. Dann wirst du schon sehen, mein Freund.