Suktimuktavali

आर्द्रेन्धनमप्यनले शुष्कं पूर्वं ततो ज्वलति
एवं सज्जनसविधे पूर्वं लोभार्द्रता विशुष्य ततः ।
विषयाभिग्रस्तानां अन्तस्था कामरोषसहिता या
ज्वलति च विवेकवह्नौ साऽपि ज्वलति प्रकृष्टसुखमन्ते ॥

aardrendhanamapyanale shushkam puurvam tato jvalati
evam sajjanasavidhe puurvam lobhaardrataa vishushya tatah |
vishayaabhigrastaanaam antasthaa kaamaroshasahitaa yaa
jvalati ca vivekavahnau saa'pi jvalati prakrshtasukhamante ||

Nasses Brennholz im Wind getrocknet brennt dann schon.
So wird auch die Giernässe nahe an guten Menschen erst einmal getrocknet.
Was da an Liebesleidenschaft in denen haust, die noch an ihren Lastern hängen,
brennt im Feuer der Vernunft und lodert auf, bis nach der Plackerei das Glück bleibt zum Schluß.