पषाणोऽम्भसि पतितो नहि बहुवर्षैरपि मृदुर्भवति
मृत्स्नास्यत्तु तदात्वे जलमिश्रा सुबहुमृद्वी ।
तद्वत् दृढहरिभक्तः छलैः प्रसङ्गैस्सुदु:सहैर्व्यथितः
नस्यदमोभक्तः स्वल्पैरपि हेतुभिर्द्रुतं चलितः ॥
pashaano'mbhasi patito nahi bahuvarshairapi mrdurbhavati
mrtsnaasyattu tadaatve jalamishraa subahumrdvii |
tadvat drdhaharibhaktah chalaih prasangaissuduhsahairvyathitah
nasyadamobhaktah svalpairapi hetubhirdrutam calitah ||
Ein ins Wasser gefallener Stein wird auch nach vielen Jahren nicht weich.
Dagegen löst ein ins Wasser geworfener Lehmkloß sich sofort auf und macht es schlammig.
So bleibt auch ein Vishnufrommer von Irrungen und Wirrungen geschüttelt fest,
während der genasführte Fromme schon beim geringsten Anlaß Fersengeld gibt.
No comments:
Post a Comment