शास्त्रं सुचिन्तितमपि प्रतिशङ्कनीय
माराधितोऽपि नृपतिः परिशङ्कनीयः ।
अङ्के स्थिताऽपि युवतिः परिरक्षणीया
शास्त्रे नृपे च युवतौ च कुतो वशित्वम् ॥ १२ ॥
shaastram sucintitamapi pratishankaniiya
maaraadhito'pi nrpatih parishankaniiyah |
anke sthitaa'pi yuvatih parirakshaniiyaa
shaastre nrpe ca yuvatau ca kuto vashitvam || 12 ||
Wenn schon die gut durchdachte Lehre angezweifelt werden kann,
wenn ein gefeierter König sich nach allen Seiten absichern muss,
wenn die neben einem stehende Jungfrau rundum beschützt werden muss:
Woher nehmen dann Lehre, Herrscher oder Jungfrau ihre Überlegenheit?
-->