Shringara 89 - 92: Sommerliche Abkehr; Fruchtbarkeit im Herbst; der Reisende

सुधाशुभ्रं धाम स्फुरदमलरश्मिः शशधरः

प्रियावक्त्राम्भोजं मलयजरजश्चातिसुरभि ।

स्रजो हृद्यामोदास्तदिदमखिलं रागिणि जने

करोत्यन्तः क्षोभं न तु विषयसंसर्ग विमुखे ॥ ८९ ॥

sudhaashubhram dhaama sphuradamalarashmih shashadharah

priyaavaktraambhojam malayajarajashcaatisurabhi |

srajo hrdyaamodaastadidamakhilam raagini jane

karotyantah kshobham na tu vishayasamsarga vimukhe || 89 ||

Leckere Getränke, weiße Häuser, ein schillernder Mondhof,

das Lotusgesicht einer Geliebten, Sandelholzpuder und Wohlgeruch,

herzerquickende Blumenkränze sind eher was für’s lüsterneVolk

und setzen der Aufregung ein Ende. Nicht aber für den, der dem Sinnentumult entsagt.

तरुणी वेषोद्दीपितकामा विकसज्जातीपुष्पसुगन्धिः ।

उन्नतपीनपयोधरभारा प्रावृट् तनुते कस्य न हर्षम् ॥ ९० ॥

tarunii veshoddiipitakaamaa vikasajjaatiipushpasugandhih |

unnatapiinapayodharabhaaraa praavrt tanute kasya na harsham || 90 ||

Bei der Buhlin Erscheinung entflammte Liebeslust, der Duft von Jasmin in voller Blüte, aufragender, milchstrotzender Brüste Last – wer ließe sich nicht vom Frohsinn der Regenzeit anstecken?

वियदुपचितमेघं भूमयः कन्दलिन्यो

नवकुटजकदम्बामोदिनो गन्धवाहाः ।

शिखिकुलकलकेकारावरम्या वनान्ताः

सुखिनमसुखिनं वा सर्वमुत्कण्ठयन्ति ॥ ९१ ॥

viyadupacitamegham bhuumayah kandalinyo

navakutajakadambaamodino gandhavaahaah |

shikhikulakalakekaaraavaramyaa vanaantaah

sukhinamasukhinam vaa sarvamutkanthayanti || 91 ||

Am Himmel sich türmende Regenwolken, der Erde entsprießende Schößlinge,

Jasmin- und Prunkwindenaromen führende Winde,

das Waldesinnere widerhallend von ergreifenden Rufen ganzer Pfauenschwärme -

einen jeden beseelen sie, sei er ein Glücklicher oder Glückloser.

उपरि घनं घनपटलं तिर्यग्गिरयोऽपि नर्तितमयूराः।

क्षितिरपि कन्दलधवला दृष्टिं पथिकः क्व पातयति ॥ ९२ ॥

upari ghanam ghanapatalam tiryaggirayo’pi nartitamayuuraah|

kshitirapi kandaladhavalaa drshtim pathikah kva paatayati || 92 ||

Über eine dichte Wolkendecke, an Felshängen tanzende Pfauen, eine Erde auch

 unter weißem Blütenkleid – wohin läßt der Reisende den Blick schweifen?