Vairagya 84 -86:kein Unterschied zwischen Shiva und Vishnu; die Erleichterung

महेश्वरे वा जगतामधीश्वरे जनार्दने वा जगदन्तरात्मनि ।

न वस्तुभेदप्रतिपत्तिरस्ति मे तथाऽपि भक्तिस्तरुणेन्दुशेखरे ॥ ८४ ॥

maheshvare vaa jagataamadhiishvare janaardane vaa jagadantaraatmani |

na vastubhedapratipattirasti me tathaa’pi bhaktistarunendushekhare || 84 ||

Ob Shiva, der große Gott und oberste Herr der Welten, oder Vishnu, das innere Wesen der Welt, der das Volk so entzückt, für mich besteht da kein großer Unterschied, und doch gilt meine Liebe dem von der Mondsichel Gekrönten.

स्फुरत् स्फारज्योत्स्नाधवलिततले काऽपि पुलिने

सुखासीनाश्शान्तध्वनिषु रजनीषु द्युसरितः ।

भवाभोगोद्विग्नाश्शिव शिव शिव शिवेत्युच्चवचसः

कदा यास्यामोऽन्तर्गतबहुलबाष्पाकुलदशाम् ॥ ८५ ॥

sphurat sphaarajyotsnaadhavalitatale kaa’pi puline

sukhaasiinaashshaantadhvanishu rajaniishu dyusaritah |

bhavaabhogodvignaashshiva shiva shiva shivetyuccavacasah

kadaa yaasyaamo’ntargatabahulabaashpaakuladashaam || 85 ||

An sandigen Gestaden von schimmernden Gestirnen hell beschienen,

zu friedvollen Klängen in Nächten des weißen Flusses glücklich niedersitzend,

vom Lebensschmerz noch schaudernd „Shiva Shiva Shiva Shiva!“ laut ausrufend:

Wann werden unter Strömen vieler aufgestauter Tränen diesen Zustand wir  erreichen?

वितीर्णे सर्वस्वे तरुणकरुणापूर्णहृदयाः

स्मरन्तस्संसारे विगुणपरिणामां विधिगतिम् ।

वयं पुण्यारण्ये परिणतशरच्चन्द्रकिरणा

स्त्रियामा नेष्यामो हरचरणचिन्तैकशरणाः ॥ ८६ ॥

vitiirne sarvasve tarunakarunaapuurnahrdayaah

smarantassamsaare vigunaparinaamaam vidhigatim |

vayam punyaaranye parinatasharaccandrakiranaa

striyaamaa neshyaamo haracaranacintaikasharanaah || 86 ||

Nun, da allen Besitz wir verteilt, die Herzen voll Mitgefühl für die Darbenden,

böser Wendungen nach Schicksalsschlägen im Lauf eines Lebens eingedenk,

wollen in dem einen Gedanken an die Zuflucht zu Füßen des Herrn wir 

uns aufmachen in die vom vollen Herbstmond beschienene Nacht im Büßerhain.