Bhartrhari Vishayaparityaga

न संसारोत्पन्नं चरितमनुपश्यामि कुशलं
विपाकः पुण्यानां जनयति भयं मे विमृशतः ।
महद्भिः पुण्यौघैश्चिरपरिगृहीताश्च विषया
महान्तो जायन्ते व्यसनमिव दातुं विषयिणाम् ॥

na samsaarotpannam caritamanupashyaami kushalam
vipaakah punyaanaam janayati bhayam me vimrshatah |
mahadbhih punyaughaishciraparigrhiitaashca vishayaa
mahaanto jaayante vyasanamiva daatum vishayinaam ||

Die im Laufe der Zeit entstandene Praxis halte ich nicht für gesund.
Es ist das Ergebnis der Wohltaten, das mir Angst macht, wenn ich's mir recht überlege.
Mit großer Wohltätigkeitsaufwallung werden Objekte der Begierde so lange umhegt,
bis sie mächtig genug sind, die Begehrlichen noch mehr Einsatz bringen zu lassen.