धनवानिति हि मदो मे किं गतविभवो विषादमुपयामि ।
करनिहितकन्दुकसमाः पातोत्पाता मनुष्याणाम् ॥ २६ ॥
dhanavaaniti hi mado me kim gatavibhavo vishaadamupayaami |
karanihitakandukasamaah paatotpaataa manushyaanaam || 26 ||
"Endlich reich!" Eben noch verzückt, hat mich, kaum erstarkt, die Verzagtheit eingeholt. Dem von einer Hand geschlagenen Ball gleicht der Menschen Fall und Wiederaufstieg.
No comments:
Post a Comment