प्रालेयाद्रेः सुतायाः प्रणयनिवसतिश्चन्द्रमौलिः स यावद्
यावल्लक्ष्मीर्मुररेर्जलद इव तडिन्मानसे विस्फुरन्ती ।
यावत्स्वर्णाचलोऽयं दवदहनसमो यस्य सूर्यः स्फुलिङ्गस्
तावन्नारायणेन प्रचरतु रचितः संग्रहोऽयं कथानाम् ॥ ५९ ॥
praaleyaadreh sutaayaah pranayanivasatishcandramaulih sa yaavad
yaavallakshmiirmurarerjalada iva tadinmaanase visphurantii |
yaavatsvarnaacalo'yam davadahanasamo yasya suuryah sphulingas
taavannaaraayanena pracaratu racitah samgraho'yam kathaanaam || 59 ||
Solange der Mondsicheldiadem Tragende Heimstatt der Neigung zur Tochter des Schneegebirgs ist,
solange Lakshmi wie ein Blitz in der Wolke im Geist des Muru-Feindes Krishna einschlägt,
solange Suryas Goldstein da wie ein Waldbrand wütet,
so lange soll diese Geschichtensammlung mit Narayana verziert ihre Bahn ziehen.
-->
No comments:
Post a Comment