असाराः
सन्त्वेते विरतिविरसा वाथ विषया
जुगुप्स्यन्तां
यद्वा तनु सकलदोषास्पदमिति ।
तथाऽप्येतद्भूमौ
न हि परहितात्पुण्यमधिकं
न
चास्मिन् संसारे कुवलयदृशो रम्यमपरम् ॥ ३५
॥
asaaraah santvete
virativirasaa vaatha vishayaa
jugupsyantaam yadvaa
tanu sakaladoshaaspadamiti |
tathaa*pyetadbhuumau
na hi parahitaatpunyamadhikam
na caasmin samsaare
kuvalayadrsho ramyamaparam || 35 ||
Wie deprimierend können
diese wertlosen, faden Sinnobjekte sein,
oder der dünne Leib der
Verachteten als Ort aller Fäulnis!
So ist auf Erden auch
nichts besser als das Verdienst nach eines anderen Heil,
und in diesem Leben nichts
schöner als der Liebreiz derer mit Augen wie der blaue Nachtlotus.
मात्सर्यमुत्सार्य
विचार्य कार्यम्
आर्याः
समर्यादमिदं वदन्तु ।
सेव्या
नितम्बाः किमु भूधराणां
उत
स्मरस्मेरविलासिनीनाम् ॥ ३६ ॥
maatsaryamutsaarya vicaarya
kaaryam
aaryaah
samaryaadamidam vadantu |
sevyaa nitambaah kimu
bhuudharaanaam
uta
smarasmeravilaasiniinaam || 36 ||
Aller Vorlieben sich
entledigend sollen Edelleute
diese eine Sache
genau überlegen und sagen:
Verschwendet man sich
an das Kurvenwunder der Bergwelt
oder einer lustig
scherzenden Damenwelt?
संसारे
स्वप्नसारे परिणतितरले द्वे गति पण्डितानां
तत्त्वज्ञानामृतौघप्लवललितधियां
यातु कालः कथंचित् ।
नोचेन्मुग्धाङ्गनानां
स्तनजघनघनाभोगसम्भोगिनीनां
स्थूलोपस्थस्थलीषु
स्थगितकरतलस्पर्शलीलोद्यमानाम् ॥ ३७ ॥
samsaare svapnasaare
parinatitarale dve gati panditaanaam
tattvajnaanaamrtaughaplavalalitadhiyaam
yaatu kaalah kathamcit |
nocenmugdhaanganaanaam
stanajaghanaghanaabhogasambhoginiinaam
sthuulopasthasthaliishu
sthagitakaratalasparshaliilodyamaanaam || 37 ||
In dieser Traumwelt schillernder
Neigungen haben weise Männer zwei Wege:
Ihr bißchen Zeit läuft
ab als einer jener Denker, die in Lebenswasserfluten der Welterkenntnis herumplanschen,
oder aber als einer jener
Genießer des Aufpralls draller Hüften und Brüste betörender Schönheiten, die
sich unter ihre festen Venushügel umschließenden, kraulenden Handflächen aufbäumen.
No comments:
Post a Comment