Shringara 49 - 52: das reinste Blendwerk, Gefahr!

उन्मीलत्त्रिवलीतरङ्गनिलया प्रोत्तुङ्गपीनस्तन

द्वन्द्वेनोद्गतचक्रवाकयुगला वक्त्राम्बुजोद्भासिनी ।

कान्ताकारधरां नदीयमभितः क्रूरात्र नापेक्षते

संसारार्णवमज्जनं यदि तदा दूरेण संत्यज्यताम् ॥ ४९ ॥

unmiilattrivaliitaranganilayaa prottungapiinastana

dvandvenodgatacakravaakayugalaa vaktraambujodbhaasinii |

kaantaakaaradharaam nadiiyamabhitah kruuraatra naapekshate

samsaaraarnavamajjanam yadi tadaa duurena samtyajyataam || 49 ||

Wie sie ihre drei Falten über dem Nabel als Wellenspielort sichtbar werden lässt,

wie ihre aufragenden vollen Brüste wie das auftauchende Rostganspärchen schimmern, 

wie sie uns mit ihrem Lotusgesicht anstrahlt, ist so eine liebliche Formen Tragende

wie ein Fluss, an dessen beiden Ufern wir nichts Böses gewärtigen, und sollten,

bevor wir in den Wellen des Lebensstroms versinken, ihrer längst entsagt haben.  

जल्पन्ति सार्धमन्येन पश्यन्त्यन्यं सुविभ्रमाः ।

हृद्गतं चिन्तयन्त्यन्यं प्रियः को नाम योषिताम् ॥ ५० ॥

jalpanti saardhamanyena pashyantyanyam suvibhramaah |

hrdgatam cintayantyanyam priyah ko naama yoshitaam || 50 ||

Sie sind so durcheinander, dass sie mit einem plaudern, während sie den anderen anschauen 

und dabei an einen denken, der ihnen gerade in den Sinn kommt:

Wen mögen die Frauen wirklich?

अपसर सखे दूरादस्मात्कटाक्षविषानलात्

प्रकृतिविषमाद्योषित्सर्पाद्बिलासफणाभृतः ।

इतरफणिना दष्टश्शक्यश्चिकित्सितुमौषधै

श्चतुरवनिताभोगिग्रस्तं त्यजन्ति हि मन्त्रिणः ॥ ५१ ॥

apasara sakhe duuraadasmaatkataakshavishaanalaat

prakrtivishamaadyoshitsarpaadbilaasaphanaabhrtah |

itaraphaninaa dashtashshakyashcikitsitumaushadhai

shcaturavanitaabhogigrastam tyajanti hi mantrinah || 51 ||

Spring zurück, Freund, vom ätzenden Gift aus Seitenblicken!

Von der Giftnatur der kokett den Nackenschild spreizenden Frauenschlange!

Der Biss jeder anderen Schlange kann mit Arzneien behandelt werden, doch

einen von der verschlagenen Frauenviper Gepackten lassen sogar die Schlangenbeschwörer liegen.  

विस्तारितं मकरकेतनधीवरेण

स्त्रीसंज्ञितं बडिशमत्र भवाम्बुराशौ ।

येनाचिरात्तदधरामिषलोलमर्त्य

मत्स्यान्विकृष्य विपचत्यनुरागवह्नौ ॥ ५२ ॥

vistaaritam makaraketanadhiivarena

striisamjnitam badishamatra bhavaamburaashau |

yenaaciraattadadharaamishalolamartya

matsyaanvikrshya vipacatyanuraagavahnau || 52 ||

In die Wassermassen des Seins warf der am Seeungeheuer zu erkennende Fischer 
seinen zur Frau verzauberten Angelhaken, an dem sofort wieder ein vom Köderfleisch da unten angelockter Todgeweihter zappelt.

Die herausgezogenen Fische grillt er auf dem Feuer der Leidenschaft.