Vairagya 67 68: erfüllt sind die Wünsche; Freiheit erlangt;

प्राप्ताः श्रियस्सकलकामदुघास्ततः किं

न्यस्तं पदं शिरसि विद्विषतां ततः किम् ।

सम्पादिताः प्रणयिनो विभवैस्ततः किं

कल्पं स्थिताः तनुभृतां तनवस्ततः किम् ॥ ६७ ॥

praaptaah shriyassakalakaamadughaastatah kim

nyastam padam shirasi vidvishataam tatah kim |

sampaaditaah pranayino vibhavaistatah kim

kalpam sthitaah tanubhrtaam tanavastatah kim || 67 ||

Alle Reichtümer, die jeden Wunsch erfüllen, sind erlangt: Und was jetzt?

Den Fuß aufs Haupt der Hasser gesetzt: Und wie weiter?

Mit Reichtümern Freunde um dich geschart: Na und?

Ganze Zeitalter halten nun der Menschen Körper: Und was dann?

भक्तिर्भवे मरणजन्मभयं हृदिस्थं

स्नेहो न बन्धुषु न मन्मथजा विकाराः ।

संसर्गदोषरहिता विजना वनान्ता

वैराग्यमस्ति किमितः परमर्थनीयम् ॥ ६८ ॥

bhaktirbhave maranajanmabhayam hrdistham

sneho na bandhushu na manmathajaa vikaaraah |

samsargadosharahitaa vijanaa vanaantaa

vairaagyamasti kimitah paramarthaniiyam || 68 ||

Da ist Hingabe an Shiva, Ehrfurcht vor Geburt und Sterben im Herzen,

kein Kleben an Verwandten, keine vom Liebesgott geschlagenen Wunden,

da sind menschenleere, von den Makeln der Welt freie Wälder,

da ist Entsagung – was Besseres kann man sich gar nicht wünschen!