वर्णं सितं शिरसि वीक्ष्य शिरोरुहाणां
स्थानं जरापरिभवस्य तदा पुमांसम् ।
आरोपितास्थिशतकं परिहृत्य यान्ति
चण्डालकूपमिव दूरतरं तरुण्यः ॥ ७४ ॥
varnam
sitam shirasi viikshya shiroruhaanaam
sthaanam
jaraaparibhavasya tadaa pumaamsam |
aaropitaasthishatakam
parihrtya yaanti
candaalakuupamiva
duurataram tarunyah || 74 ||
Wird
auf dem Haupte das Weiß der diesem noch Entsprießenden sichtbar,
ist
für die Männer der Zustand erreicht, da man sie für ihr Alter verachtet.
Einen,
aus dem hundert Knochen hervorstarren, meiden und umgehen
die
Mädchen weiträumig wie das Wasserloch für Ausgestoßene.
यावत्स्वस्थमिदं शरीरमरुजं यावच्च दूरे जरा
यावच्चेन्द्रियशक्तिरप्रतिहता यवत्क्षयो नायुषः ।
आत्मश्रेयसि तावदेव विदुषा कार्यः प्रयत्नो महान्
संदीप्ते भवने तु कूपखननं प्रत्युद्यमः कीदृशः ॥
७५ ॥
yaavatsvasthamidam
shariiramarujam yaavacca duure jaraa
yaavaccendriyashaktirapratihataa
yavatkshayo naayushah |
aatmashreyasi
taavadeva vidushaa kaaryah prayatno mahaan
sandiipte
bhavane tu kuupakhananam pratyudyamah kiidrshah || 75 ||
Solange
wie dieser Körper hier noch kräftig und gesund, das Alter noch in weiter Ferne,
die Sinneskraft uneingeschränkt und das Leben noch nicht ausgelebt ist,
soll
der Weise große Werke zum Besten seiner Seele tun. Denn wenn das Haus in Flammen
steht, ist Brunnen zu graben wohl kaum noch eine Gegenmaßnahme.
तपस्यन्तस्सन्तः किमधिनिवसामस्सुरनदीं
गुणोदारान्दारानुत परिचरामस्सविनयम् ।
पिबामश्शास्त्रौघानुत विविधकाव्यामृतरसा
न्न विद्मः किं कुर्मः कतिपय निमेषायुषि जने ॥ ७६
॥
tapasyantassantah
kimadhinivasaamassuranadiim
gunodaaraandaaraanuta
paricaraamassavinayam |
pibaamashshaastraughaanuta
vividhakaavyaamrtarasaa
nna
vidmah kim kurmah katipaya nimeshaayushi jane || 76 ||
Sollen
wir Bußhandlungen vollziehend uns am heiligen Flusse niederlassen ?
Oder
sollen wir unsere edlen, verdienten Frauen hingebungsvoll umsorgen?
Oder
Lehren in Strömen aufsaugen oder mancher Dichtung Lebensquellen?
Wir
wissen nicht, was tun in einem auf wenige Momente bemessenen Menschenleben.
No comments:
Post a Comment