तस्मादनन्तमजरं परमं विकासि
तद्ब्रह्मं चिन्तय किमेभिरसद्विकल्पैः ।
यस्यानुषङ्गिण इमे भुवनाधिपत्य
भोगादयः कृपणलोकमता भवन्ति ॥ ६९ ॥
tasmaadanantamajaram
paramam vikaasi
tadbrahmam
cintaya kimebhirasadvikalpaih |
yasyaanushangina
ime bhuvanaadhipatya
bhogaadayah
krpanalokamataa bhavanti || 69 ||
Darum
denk an das endlose, nicht alternde, höchste, über dich hinauswachsende, das hier
stark machende Brahman! Wozu noch diese falschen Unterscheidungen?
Daraus
ergeben sich von selbst diese Seinsmeisterung und andere vom armen Volk so
hochgeschätzte Freuden.
पातालमाविशसि यासि नभो विलङ्घ्य
दिङ्ग्मण्डलं भ्रमसि मानस चापलेन ।
भ्रान्त्यापि जातु विमलं कथमात्मनीनं
न ब्रह्म संस्मरसि निर्वृतिमेषि येन ॥ ७० ॥
paataalamaavishasi
yaasi nabho vilanghya
dingmandalam
bhramasi maanasa caapalena |
bhraantyaapi
jaatu vimalam kathamaatmaniinam
na
brahma samsmarasi nirvrtimeshi yena || 70 ||
In
die Hölle steigst du hinab, springst himmelhoch,
durchwanderst,
o Geist, den Erdkreis unentwegt.
Wieso
erinnerst du dich bei all diesen Fahrten eigentlich nie an das dir selbst so
verwandte Brahman, mit dem du zur Erlösung gelangst?
No comments:
Post a Comment