Bhagavata

एतावानव्ययो धर्मः पुण्यश्लोकैरुपासितः ।
यो भूतशोकहर्षाभ्यां आत्मा शोचति हर्षति च ॥

etaavaanavyayo dharmah punyashlokairupaasitah |
yo bhuutashokaharshaabhyaam aatmaa shocati harshati ca ||

So unvergänglich und von Lobgesang umschallt ist ein Gerechter,
wie er an der Wesen Freud und Leid selbst leidet oder freudig teilhat.