Vishvagunadarsha

धुनोति निबिडं तमः परिलुनाति पापाटवीं
तनोति च मनोरथानुपचिनोति नानोत्सवान् ।
अनक्ति च पुनः पुनर्ननु मनः सुधानिर्झरैः
व्यनक्ति परिपक्त्रिमं वृषगिरीशभक्तिः शुभम् ॥

dhunoti nibidam tamah parilunaati paapaataviim
tanoti ca manorathaanupacinoti naanotsavaan |
anakti ca punah punarnanu manah sudhaanirjharaih
vyanakti paripaktrimam vrshagiriishabhaktih shubham ||

Dichte Finsternis pustet sie weg, den Sündendschungel rodet sie,
das Gedankenkarussell weitet sie und bereitet manch Hochgefühl.
Immer wieder überflutet den Geist mit Lebenswasserströmen
und macht segensreich Herangereiftes sichtbar die Hingabe an den Herrn des Stierbergs.