Vishvagunadarsha

निवस्तां वा कृत्तिं निवसतु चिरं वा पितृवने
शिवस्तावद्धत्तामहिगणमथाप्येष सुभगः ।
परीतं शैलालैरुषितमपि पङ्केषु मलिना
मलीनां बिभ्राणं किमिह कमनीयं न कमलम् ॥

nivastaam vaa krttim nivasatu ciram vaa pitrvane
shivastaavaddhattaamahiganamathaapyesha subhagah |
pariitam shailaaalairushitamapi pankeshu malinaa
maliinaam bibhraanam kimiha kamaniiyam na kamalam ||

In seinen Antilopenbalg geschürzt bewohnt seit jeher den Ahnenhain
Shiva, Schlangen auf sich häufend und doch der ersehnte Segensreiche.
Von Erdgiften angegriffen, erblüht mitten im Dreck schlammbespritzt - Wer könnte so lieblich sein? - noch der Lotos.