Ratnabhandagara

अकृत्वा पौरुषं या श्रीर्विकासिन्यपि किं तया ।
जरद्गवोऽपि चाश्नाति दैवादुपगतं तृणम् ॥

akrtvaa paurusham yaa shriirvikaasinyapi kim tayaa |
jaradgavo'pi caashnaati daivaad upagatam trnam ||

Wie sollte Fülle sich entfalten, für die kein Wagemut gebraucht?
Selbst eine alte Kuh käut den zugefallnen Halm.