Manoduta

अविद्येयं विद्या भवति भगवद्भक्तिरहिता
न चेद्विष्णोः प्रेम प्रसृमरमहानन्दमहिता ।
न तावच्चाञ्चल्यं त्यजति च मनोवृत्ति विहगी
न यावच्छ्रीकृष्णस्मरणरससिन्धौ निपतति ॥

avidyeyam vidyaa bhagavadbhaktirahitaa
na cedvishnoh prema prasrmaramahaanandamahitaa |
na taavaccaancalyam tyajati ca manovrtti vihagii
na yaavacchriikrshnasmaranarasasindhau nipatati ||

Bildung ohne Hingabe an Gott ist keine Bildung,
kein erlösendes Lachen greift um sich ohne Liebe zu Vishnu,
solange die Gedankenmühle von ihrer Zittrigkeit nicht läßt und endlich als Vöglein
in den Indus stürzt, der als schwarzer Herr die Leidenschaften und Erinnerungen ersäuft.