Rasagangadhara

किं मित्रमन्ते सुकृतं न लोकाः
किं ध्येयमीशस्य पदं न शोकाः ।
किं काम्यमव्याजसुखं न भोगाः
किं जल्पनीयं हरिनाम नान्यत् ॥

kim mitramante sukrtam na lokaah
kim dhyeyamiishasya padam na shokaah |
kim kaamyamavyaajasukham na bhogaah
kim jalpaniiyam harinaama naanyat ||

Wer ist zuletzt dein Freund? Gut Getanes, nicht die Weltkulisse.
Woran ist zu denken? Die Spur des Herrn, und nicht die Kümmernisse.
Was ist zu lieben? Das Glück der Schlichtheit, nicht all die Genüsse.
Was ist zu flüstern? Haris Name und sonst garnichts.