Mahabharata Udyoga

यमाजीवन्ति पुरुषं सर्वभूतानि संजय ।
पक्वं द्रुममिवासाद्य तस्य जीवितमर्थवत् ॥

yamaajiivanti purusham sarvabhuutaani samjaya |
pakvam drumamivaasaadya tasya jiivitamarthavat ||

Einen Sinn hat das Leben für einen Menschen, o Sanjaya, von dem alle Wesen leben können, als säßen sie um einen Baum mit reifen Früchten.