राजा मत्तः शिशुश्चैव प्रमादी धनगर्वितः ।
अप्राप्यमपि वाञ्छन्ति किं पुनर्लभ्यतेऽपि यत् ॥ १० ॥
raajaa mattah shishushcaiva pramaadii dhanagarvitah |
apraapyamapi vaanchanti kim punarlabhyate'pi yat || 10 ||
Ein wütender König, ein fauler Schüler, einer, den Geld stolz macht:
Sie wollen, was für sie unerreichbar ist. Wer aber kriegt das dann?
-->
No comments:
Post a Comment